Wat is de Maritiemwijk?

Het is een heel dichtbevolkte wijk waar veel jongeren wonen met weinig openbare ruimte. Dat betekent dat veel mensen kort op mekaar zitten en veel jongeren op straat hangen. Huizen zijn klein, en vaak bewoond door veel mensen.

Het plein waar wij zitten is eigenlijk een van de weinige publieke groene ruimten in de buurt. Sinds de heraanleg, waar wij van in het begin aan mee gewerkt hebben, is er al wat veranderd in de wijk. Er komt een ander publiek. Vroeger was het kapot en vuil en met hekken afgezet. Echt niet gezellig. Nu is het meer open en zijn er ook speeltuigen voor kleine kinderen. In het weekend en ’s avonds is er een grotere mix met jongeren die er al kwamen en mama’s met kinderen, scholen en zelfs skaters en bmx’ers van het centrum. Er is een grotere mix, wat automatisch voor meer sociale controle en een aangenamere sfeer zorgt. Het is toegankelijker. Daardoor kunnen wij ook makkelijker contact leggen met verschillende mensen.

Naast het park leeft er ook wel veel in de wijk: er zijn organisaties actief, buurthuizen of sociale initiatieven waar jongeren terechtkunnen, wijkcomités, ouderengroepen en scholen. Veel mensen zijn daar hun ding aan het doen voor een bepaald doelpubliek en vanuit een bepaalde visie en missie. Daar proberen wij ook in te passen: via de polyvalente zaal activiteiten opzetten voor de jongeren van de wijk maar liefst door de jongeren van de wijk zelf.

Wat houdt je groepswerk in?

ik regel de activiteiten die in de polyvalente zaal doorgaan. Daarnaast begeleid ik jonge vrijwilligers in hun activiteiten en help hen mee projecten op te zetten. Ook doe ik aan competentiebegeleiding en geef ik vormingen. We hebben bijvoorbeeld al twee keer een animatorcursus gegeven. Die jongeren worden dan begeleid om naar stages te zoeken. En we organiseren ook uitstappen in de vakanties en kampen in de zomer waar jongeren een week aan ervaringsleren doen.

Ik ben aanwezig in de wijk of in het park, help mee bij wijkfeesten of wijkprojecten. Bijvoorbeeld de Zinneke-ateliers: met verschillende partners organiseren we dan ateliers rond muziek, theater, constructie en zang om zo samen naar de Zinneke Parade toe te werken. Tussendoor geef ik ook vormingen aan de MIVB of begeleid ik Brock-activiteiten, de klimstructuren op JES.

Het doel van de projecten is afhankelijk van de jongeren: voor sommigen is het gewoon een bezigheid, anderen willen ervaring opdoen om op hun cv te zetten. Of ze willen een cent bijverdienen of zich inzetten voor de wijk. Bij ons kunnen ze via verschillende activiteiten nieuwe dingen ontdekken, zien wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn en nieuwe competenties ontdekken zoals organiseren, plannen, etc.

Hoe vind je de jongeren waarmee je werkt?

Goh, dat zijn zowat alle mogelijke opties: Jongeren komen via een straathoekwerker of worden door mezelf aangesproken. Soms komen ze binnen via JES, of de VGC, of de gemeente. Vaak via maten of mond-tot-mondreclame.

Met wat voor jongeren werk je?

Er is een grote mix. Het zijn gasten van 10 tot 30 jaar. Sommigen zitten nog in het middelbaar, anderen zijn werkloos, sommigen hebben een ASO-diploma, anderen zijn schoolverlater. Sommigen hebben een enkelband, anderen zijn al aan het werk. De jongere gasten zitten allemaal nog op school, maar bij de grote groep schoolverlaters zitten veel gasten die gewoon iets zoeken om te doen.

Je ondersteunt ook projecten die de gasten zelf willen organiseren. Wat voor projecten willen zij opzetten?

Er zijn een aantal gasten die een muziekstudio willen ontwikkelen. Die gasten zijn daar al langer mee bezig, hebben al hun materiaal maar zoeken nog een locatie. Ik help dan mee zoeken naar een locatie, maar help hen ook in hoe je een vzw moet oprichten. De dingen waar zij op blokkeren, waar ze niet weten hoe eraan te beginnen, daar ondersteunen wij hen in. Er was ook eens een growfundingproject om een voetbalploeg te beginnen en een festival te organiseren, maar dat is niet doorgegaan. Daar hielp ik bijvoorbeeld met de planning, met promotie maken, netwerken, contacten leggen, activiteiten organiseren en brainstormen.

Hoe komt het dat dit project niet is doorgegaan?

Ik denk omdat wij de drempel iets te hoog hebben gelegd: we zijn er te snel aan begonnen. Op zo’n growfunding staat een tijdspanne waarin het project moet slagen, anders lukt het niet. We hadden eerst andere stappen moeten ondernemen vooraleer we met de growfunding van start gingen. Daarnaast hadden de gasten het zelf ook onderschat: ze dachten dat het minder werk zou zijn. Hun motivatie was misschien niet groot genoeg of lag ergens anders.

Hoe is het om met die gasten te werken?

Het leuke is dat ik veel verschillende dingen kan doen. Ik zit niet vast aan een taak of functie. Er is veel vrijheid en variatie voor mezelf en voor de gasten. Ik kan mee activiteiten in de zaal opzetten en tegelijkertijd vorming aan gasten geven, individueel begeleiden indien nodig en los van de zaal ermee naar buiten gaan: uitstappen of kampen. Er is ruimte om nieuwe dingen te creëren en ik kan zelf ook kiezen wat voor activiteiten we gaan opzetten. Dingen die mij liggen maar evenzeer dingen die voor mij compleet vreemd zijn, kunnen daar doorgaan.

Het is goed dat wij geen strak patroon hebben van inschrijvingen op voorhand en vaste planningen. Er zijn wel vaste activiteiten maar daarnaast kan eigenlijk vanalles en nog wat. In het begin is dat wat vaag voor gasten. Ze hebben het moeilijker om daar een structuur in te zien of te brengen. Maar op die manier kunnen gasten ook veel proeven van dingen zonder dat ze daar aan vasthangen. Het is goed dat we niet zo rigide zijn en er is veel ruimte voor inspraak.

De aanpak is anders dan aan de 5 blokken?

Aan de 5 blokken werken ze meer met langdurige trajecten. Op Maritiem begint er zich ook een vaste groep vrijwilligers en een vaste groep deelnemers te vormen. We willen ook langdurige trajecten opzetten. Ze komen niet van één vorming proeven en zijn dan weg. Ze halen er iets uit en wij ook. Een ander groot verschil is dat wij die polyvalente zaal hebben en op de 5 blokken niet. Dat zorgt voor een andere dynamiek. Dat zorgt er ook voor dat ik minder in de wijk ben, maar meer in de zaal.

Er is veel vrijheid en variatie voor mezelf en voor de gasten

Wat vind je moeilijk aan je job?

Je ziet geen resultaat op korte termijn. Het vraagt veel tijd om een wijkwerking op te zetten. In het begin ben je een vreemde die in hun wijk binnenkomt. De gasten denken dan: “Ah, die komt hier een aantal activiteiten doen en die is weg.” Dat beeld proberen we te veranderen: ik ben hier om te blijven. Het is geen tijdelijk project waar ik me beter wil door doen voelen, zoals ze al wel gezien hebben in die wijk. Je bent ook niet van ‘de quartier’. Ik moet me niet bewijzen, maar ik moet wel aanvaard worden. Snap je wat ik wil zeggen?

Wat wil je met de jongeren bereiken?

Goh, moeilijke vraag. Dat hangt af van jongere tot jongere. Mijn doel is dat ik met die gasten zo veel mogelijk dingen kan doen die voor hen nieuw zijn. Dat ze iets nieuw ontdekken. Dat ze op een informele manier zichzelf ontdekken en talenten erkennen en zelfvertrouwen vinden. Dat ze hun eigen weg in het leven zoeken, en daarin kan ik hen bijstaan.

Wat brengt de toekomst?

Verschillende langdurige wijkprojecten, een kamp, structurele activiteiten die verder gezet zullen worden. En hopelijk een internationale uitwisseling. Ook een samenwerking met het Huis van Culturen voor creatievere stages: verhalen schrijven, yoga-achtige toestanden… Het is een experiment. Als het werkt, gaan we dat in de zomer en herfstvakantie nog doen. En ook huiswerkklassen organiseren. En dan ook nog Zinneke Parade en een wijkfeest.

Veel werk!

Een beetje.